LAHY/Rosa M González 29/08/2010 Latin Amerika Haber Yorum
Çeviri: Erol Yeşilyurt
17 Haziran 2010′da Karakas’ın gecekondu bölgelerinden Chapellín’e gittik. Bölge büyük, uzun yıllar boyunca işgal edilen topraklar üzerine gelişen fakir bir yerleşim alanı. Bir dere çukurunun içene kurulu, her taraftan kızgın ortasınıf Karakaslıların yaşadığı yüksek bloklar tarafından çevrilmiş. Silahlı güvenlik görevlileri, elektrikli parmaklıklar ve dikenli teller zenginlerin mülklerini çevreliyor, onların kapalı toplumlarını yanıbaşlarındaki Chapellín’den ayırıyor. Bölgenin konsey binasına vardık, Yerel sosyal eylemciler tarafından uyuşturucu taçirlerinden alınan bu bina Chavez hükümetinden gelen fonlar kullanılarak yenilenmiş. Komünü gezerek ekmek yapım kursu katılanlarını çalışırken, Mercal’da (Halka ucuz fiyata satış yapan sosyalıst market) te de ki alışveriş yapanları ve keman ve cello dersi alan çocukları gördük. Komün konseyi ağırlıkla siyah ve melez bölge kadınları tarafından yönetiliyor…Konsey’in önde gelen eylemcilerinden Çevre ve Toprak projesinin sözcüsü Rosa María González bize zaman ayırarak komün binasının önünde bizimle konuştu.
Politik eğilimleriniz nasıl oluştu? Komün konseyi ile nasıl çalışmaya başladınız?
Biz, bölgemizin “junta de mejora” (ilerleme konseyinin) çocuklarıyız, başka yaşayacak bir yerleri olmadığı için bu bölgeye gelenlerin soyundanız. Benim annem buraya 1958′de gelmiş. Onlar buradaki ailelrin daha iyi koşullarda yaşaması, şimdi sahip olduğumuz evler için mücadele ettiler.
Bölgede ki toprakların özel mülkiyet olduğu biliniyor, ancak hükmet’in bir projesi var, başkanlık kararı 1666′da açıklanan bu karar ile evler üzerindeki haklarımız tanınıyor. Biz halen haklarımızı onaylayan, Chavez hükümeti’nin sunduğu Şehir Arazileri Reform Yasasının Ulusal Meclis’den geçmesini bekliyoruz.
Ben bu sürece Başkan devrimci süreci başlattığında katıldım çünlü bu bizi uyandırdı. Bundan önce 40 yıllık diktatörlük dönemi – adına demokrasi diyorlardı, boyunca atıl bir durumdaydık. 1992 [ Chávez'in Başkan Carlos Andrés Pérez'e karşı askeri darbesi başarısız olduğu zaman], hareketlenmeye başladık. Biz, eşitliği sağlamak için, halkın özgürlüğnü sağlayacak bir sürecin kapılarının açıldığını gördük.
Konsey bölgenizde nasıl çalışıyor?
İnsanları katılmaya teşvik ediyoruz. Bölgemizde politik olarak aktif olan herkes geleneksel COPEI partisindendi. Üretmeye değil de, küçük yardımlar almaya alışmışlardı.
İnsanları katılmaya teşvik ediyoruz. Bölgemizde politik olarak aktif olan herkes geleneksel COPEI partisindendi. Üretmeye değil de, küçük yardımlar almaya alışmışlardı.
Günümüzde Chavez’in başkanlığı altında halk üretmesini öğreniyor. Burada halka ekmek yapmasını, idari işleri ve diğer önemli vasıfları öğreten kurslar yapıyoruz. Ayrıca, okuma yazma öğreten Misyon Robinson projesi de burada çalışıyor.
Bu binaya el koyup Komün binasını yarattığımızda bölge halkı mutlu oldu, çünkü vandallık sona erdi. Herkes için bir alan yarattık. Birçok çocuk müzik aleteri çalmasını öğreniyor. Aylık Mercal (pazarımız)var ancak yiyecek çok pahalı olduğu için kalıcı bir tane yaratmak istiyoruz.
Konsey bilinçlenme sürecinde nasıl bir rol oynuyor?
Bilinç kazanmaya gelince, sosyal bir yapı olduğumuzun anlaşılması için daha çok çalışmamız gerekiyor. Bu bölgede insanların birbirlerine yardım geleneğine sahip olmadığını unutmamak gerekir; yanıbaşlarındaki komşuları için birşey yapmazlardı. Şimdi ise biraraya gelip birlikte çalışmazsak birşey başaramayacağımızı biliyoruz. Bu hükümet bize bir fırsat sağladı, çünkü bu hükümet halkın hükümetidir. Hükümet halka kömün konseylerine katılma şansını verdi, örneğin herkesin çıkarına olan projeleri planlayıp gerçekleştiriyoruz.
Toplumun temel ihtiyaçları nelerdir?
Dere çukurunda riski yüksek bir bölgedeyiz. Evlerimiz aşırı yağmur yağdığı zaman dağdan aşağı kayabilir. Karakas’da başka yerlerde yapıldığı gibi yeni bir düzenleme planını uygulamayı düşünüyoruz. Diğer problem ise güvenlik gençlerimizin sabıklalılar haline gelip hapislere düşmesini istemiyoruz. Hapiste genç erkekler daha da acı çekiyorlar. Bu nedenle hapisteki gençleri desteklemek için bir kadın komitesi kurduk. Ayrıca gençlerin kendilerine duydukları güvenin yükselmesi, bir meslekleirnin olması onlarında başkalarına birşeyler verebilmeleri için çalışıyoruz. Başkanımızın istediği de budur, birbirimizi büyük bir ailenin üyeleri olarak görüyoruz.
Bölgede ki polis eskiden gençleri rahatsız ediyordu, bu yüzden polis istasyonu alıp sağlık merkezine çevirdik, yeterli parası olmayanların ilaç alması için bir halk eczanesi kurduk.
Bu süreç kadınlar için yeni fırsatlar yarattı mı?
Evet bir çok eğitim atelyesine katıldık, yeni vasıflar kazandık. Gelişip planlamayı öğreniyoruz. 26 Eylül’de seçimlerde adaylarımızı destekleyeceğiz, Ulusal Meclis güçlendiği zaman biz, halk olarak daha da güçlenecektir.
Sosyalizme geçiş sürecinde konseylerin oynadığı rol nedir? Sosyalizme doğru ilerlemeyi sağlamak için eksik olan nedir?
Kaptalizmin ortadan kaldırmamız lazımdır. Şu anda Chávez’in etrafında ki kişiler para aşkı içindedirler. O oldukça yalnızdır. Biz onu iktidara getirdik; buraya gelip bizi kurtarmak istedi. Konsey yerel hükümet hakkındadır. Kendimizi yöneteceğiz ve kendimiz için üretimde bulunmak için planlarımız vardır. Başkan bize bir yol haritası verdi ancak bizimde kendi kriterlerimizi sunmamız gerekyor. Onun dünya için savaşmak üzere doğmuş biri olduğunu söylüyorlar. Ben de milis kuvvetleirnin bir üyesiyim [ gönüllü halk milisleri askeri darbe ve emperyalist saldırlar karşısında Bolivarcı devrimi savunması için hükümet tarafından yaratıldı]. Ülkemizi korumasını, topraklarımızı savunmasını öğreniyoruz, öldürmeyi değil.
Susan Spronk, öğretmen, the School of International Development and Global Studies at the University of Ottawa,Kanada
Jeffery R. Webber, politka öğretmeni, the University of Regina. Red October: Left-Indigenous Struggles in Modern Bolivia (Brill, 2010), and Rebellion to Reform in Bolivia: Class Struggle, Indigenous Liberation and the Politics of Evo Morales (Haymarket, 2011) kitaplarının yazarıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder